นักบุญจอมปลอม ตอน1

 

นักบุญจอมปลอม1

ตอน1 ปลายทางการเกิดใหม่นักบุญจอมปลอม

  ภายในป่าอันเงียบสงบ โศกนาฏกรรมหนึ่งกำลังจะสิ้นสุดลง

  ไม่สิ หรือไม่ก็เรื่องนี้นี่แหละคือโศกนาฏกรรมที่ยิ่งใหญ่ที่สุดกระมัง

  ภายในอ้อมแขนของชายหนุ่มที่น้ำตาไหลริน เด็กสาวคนหนึ่งกำลังจะทิ้งชีวิตที่ไม่เที่ยงแท้ไป

  และชายหนุ่มไม่สามารถทำอะไรได้

  แต่ทว่า สิ่งที่สามารถทำได้มีแค่เพียงกอดเด็กสาวที่กำลังตัวเย็นขึ้นในอ้อมแขน

[นี่……เบล ฉันน่ะ……ที่ได้อยู่ด้วยกันกับนาย……มีความสุข……นะ…..]

[ไม่ได้! อย่าตายนะ! ไม่เอา! ไม่เอา…..!]

  โชคชะตาของเขา 2 คนคงจะสวนทางกันที่ไหนสักกระมัง

  เพราะเหตุใดจึงจบลงเอยแบบนี้กัน

  เรื่องนั้นป่านนี้แล้วแม้จะครุ่นคิดไปก็ช่วยไรไม่ได้ ไม่ว่าจะพยายามทำยังไง…..

  เพียงแต่ว่า ชายหนุ่มทำได้เพียงแค่เสียใจกับอดีตที่ผ่านไปแล้วเท่านั้น

[เบล……รักนายมาก……นะ……]

◇

  ชั้นตอนนี้ กำลังเล่นเกมบนคอมพิวเตอร์พร้อมกับถูกจู่ดจมด้วยความโศกเศร้าอย่างรุนแรงอยู่

  ถ้าเป็นตอนนี้อาจจะสามารถใช้ได้แม้กระทั่งศาสตร์ลับหมัดสังหารที่แบกรับความโศกเศร้าไว้ก็ได้ 

  ทำนั่นนี่จนสำเร็จได้เพราะศาสตร์ลับสุดท้ายเพราะแบกรับความโศกเศร้า

  อุโอ้ว~~~~ สะเทือนใจจนน้ำตาไหลละ

  มองไม่เห้นหน้าจอคอมพิวเตอร์เพราะน้ำตาของชั้น

  อะ มีไอ้เจ้าคนทำหน้าร้องสภาพย่ำแย่ไงไม่รู้ปรากฎออกมาบนหน้าจอละ ใครกันไอ้เจ้าหมอนี่

  อะ ชั้นเองละ

  ชื่อของชั้นคือ ฟุโด นีโตะ(อ่านว่านีทได้) คำว่านีทในฟุโดคือเรื่องของชั้นเอง ไม่สิแหม ไม่ใช่นีทหรอกแต่ว่า เป็นwebwriter

  ณ ตอนนี้ที่ชั้นกำลังเล่นอยู่เป็น Girlgameที่ชื่อว่า [ดอกไม้ร่วงหล่นแห่งนิรันดร～Fiore caduto eterna～] วิธีอ่านคือ คุออน โนะ ซังกะ

  ที่จริงไม่ใช่ซังกะ(散花)แต่ฝั่งซังเกะ(散華)ถึงถูกต้องวิธีอ่านก็ควรจะเป็น[ซังเกะ]แต่ว่า เอาเถอะมันเป็นคำที่สร้างขึ้นใหม่ละนะ

  เพราะงั้นพยายาอย่าอะไรอย่างsanga เป็น [ซังกะ] ต่อหน้าผู้คน น่าละอายใจจังเว้ย อย่างน้อย พยายามเรียกว่า [(จิริบานะ)ちりばな] เถอะ (TL//ทั้ง 3 คำมีความหมายเดียวกันคือดอกไม้ร่วงหล่นกระจาย)

  คุออน[永遠]ก็เหมือนกันที่จริงไม่ได้อ่านว่า [คุออน]แต่ว่า ตรงนั้นน่ะเอาเถอะมันอยู่ที่ความรู้สึกกระมัง

  นิรันดร(คุออน)(久遠)ดูเหมือนมาจากคำทางพุทธศาสนา อาจจะใช้เขียน [散花] ที่โปรยดอกไม้เพื่อถวายพระพุทธเจ้าก็ได้

  เกมนี้จะควบคุมเป็นเบลเนลคุงที่เป็นพระเอกก็ยังไงไม่รู้ดูเรียบๆไม่ดีนัก เป็นเกมที่จะทำการจีบนางเอกทั้งหมด 20 คนแต่ว่า จุดที่สุดยอดของเรื่องนี้คือนางเอกที่เลือกในรูทเกือบทั้งหมดจะตาย

  อ่า……ที่เรียกว่าดอกไม้ร่วงหล่นในชื่อเรื่องคืออย่างที่ว่านั้น…… 

  และ เด็กที่กำลังจะตายในหน้าจอตอนนี้คือเอเธอร์น่าจังที่เป็นนางเอกหลักและลาสบอส เป้นที่แนะนำมากที่สุดของชั้นเลย

  ทั้งที่เธอเป็นนางเอกหลักแท้ๆแต่กลับ ว่ายังไงดีจะตายในตอนจบทุกตอนยกเว้นBadEnd 

  ทั้งที่ชื่อคือเอเธอร์น่า(นิรันดร)แต่กลับตายไปได้ง่ายสุดๆ

  ทำไมถึงกลายเป็นแบบนั้นเหรอ อยากจะขอเวลาอธิบายกระชับสั้นๆ

  ถึงแม้จะบอกว่าไม่แต่ว่าก็อธิบายเถอะ สิ้งที่เรียกว่าโอตาคุคือคนที่อยากจะอธิบายสิ่งที่ตัวเองชอบให้กับผู้อื่นไง ตัดใจซะเถอะ

  เด็กสาวที่ชื่อเอเธอร์น่าคนนี้คือตัวตนที่ถุกเรียกว่านักบุญ เป็นตัวตนที่เกิดขึ้นเพื่อเป้นคู่ตรงข้ามกับเจ้าสิ่งที่เรียกว่าแม่มดที่กำลังทำสิ่งชั่วร้ายต่างๆนาๆอะไรสักยอ่างในโลกนี้ รับหน้าที่สำคัญที่จะกอบกู้โลกอยู่

  อนึ่งแม่มดคนนี้ก็เหมือนกันที่แท้จริงมีความเป้นไปได้ที่จะถูกจัดการโดยหนึ่งนางเอก

  เจ้านี่เองก็มีอะไรอย่างอดีตที่น่าสงสารแต่ว่า มันจะยังไงก็ช่างเพราะงั้นละเอาไว้ก่อน

  ถ้าคุณมีอดีตที่น่าสงสารแล้วละก็อย่าคิดว่าจะทำอะไรก็ได้นะไอ้บ้า

  แต่อย่างไรก็ตาม นักบุญเอเธอร์น่าที่มีหน้าที่โค่นแม่มดแต่ถูกเข้าใจผิดในตอนเป็นทารกและเติบโตขึ้นมาด้วยกันกับพระเอกในหมู่บ้านที่ยากจน

  และนักบุญปลอมที่ถูกเข้าใจผิดว่าเป็นเอเธอร์น่าชื่อว่าเอลรีเซ่แต่ว่า ยัยนี่เป็นผู้หญิงอีห่าเวรที่ไม่มีทางเยียวยาได้ เป็นอีห่าของอีห่าที่ใช้ชื่อของนักบุญทำสิ่งที่อยากทำตามใจชอบ เป็นอีห่าชั้นแนวหน้า เป็นอีห่าแห่งปีเลย

  อนึ่งแน่นอนว่ายัยนี่ไม่ใช่นางเอก การเคลียร์จัดการก็เป้นไปไม่ได้เช่นกัน

  ท้ายที่สุดอีห่านี่ตายเพราะถูกใช้อ้างถึงความล้มเหลวในเหตุการณ์การพิพากษาตัดสินในคำสัญญาและตัดสินประหารแต่ว่า ผลงานความล้มเหลวที่เหลือทิ้งไว้เป้นภาระของยัยนี่มันเลวร้ายเกิน   

  เอเธอร์น่ากับนักบุญจอมปลอมเป็นคนนละคนกันแต่ว่า ก่อนที่ความจริงนั้นจะแพร่กระจายในสังคมกลุ่มก่อความไม่สงยส่วนนึงได้ผสมปนเปเอเธอร์น่ากับนักบุญจอมปลอม และบุกโจมตีบ้านเกิดของเอเธอร์น่า บอกว่า [นักบุญไม่สามารถให้อภัยได้จริงๆ] และฆ่าเพื่อนที่สนิทสนมกันดีและพ่อแม่ของเธอ ด้วยเหตุนี้เอเธอร์จึงโกรธมากและสิ้นหวังต่อมนุษยชาติแล้วร่วงหล่นสู่ความมืด

  และ ผลลัพธ์ที่เกิดขึ้นนั้นเอเธอร์ในแทบทุกรูทจะขึ้นครองอำนาจในฐานะลาสบอสและถูกจัดการในท้ายที่สุด เด็กโชคร้ายนี่มันอะไรกัน

  มีเพียงแค่เอเธอร์น่ารูทที่เอเธอร์น่าเป็นนางเอกที่สามารถประณีประนอมกับเธอได้แต่ว่า…..ว่ายังไงดีเป็นรูทนี้แต่ว่าเธอก็ตาย  

  บรรลุหน้าที่ของนักบุญและแทงสวนใส่กันกับแม่มดตาย

  หลังจากนั้นเป็นอย่างที่ว่า……จบชีวิตที่ไม่เที่ยงแท้ลงในอ้อมแขนของพระเอก เป็นสิ่งที่กำลังเกิดขึ้นในหน้าจอที่ชั้นกำลังดูอยู่ในอตนนี้

  อา มากเกินไป……ไม่ได้รับผลตอบแทนเกินไป…..

  ไม่ว่าเรื่องนี้เรื่องไหนทุกสิ่งทุกอย่าง ไอ้ห่านักบุญจอมปลอมผิด ถ้าหากไม่มีมันละก็เอเธอร์น่าจะไม่ได้เคราะห์ร้าย

  อ่าเวรเอ้เย ไม่มีอะไรเลยเหรอ? รุทที่แท้จริงที่ช่วยเหลือเอเธอร์น่า ใช่ละ! ใช่ละ!

  ถ้าอย่างงั้นสร้างงานประกอบลอกเลียนขึ้นมาก็ได้ ใครสักคนที่มีฝีมือในการเขียนช่วยเขียนให้ที

  อนึ่งชั้นทำไม่ไหว ทำได้่เพียงแค่เขียนสคริปต์เท่านั้น

  อ่า โธ่ เพราะงั้นจะเป็นตัวละครที่ปรากฎขึ้นมาไม่มีในต้นฉบับกลับชาติมาเกิดใหม่สูตรโกงไม่ว่าอะไรก็ได้ ช่วยเปลี่ยนจุดจบจบนี้ให้ที 

  และ ช่วยให้อีห่านักบุญจอมปลอมลงจากเวทีไวๆที

  ชั้นคิดเรื่องเช่นนั้นพร้อมกับ ปิดคอมพิวเตอร์และมุดเข้าไปในฟูก

  เวลาคือตี 3 แล้ว

  ในระหว่างนอนก็เช่นกันถ้าจะมีสิ่งเสียใจอาลัยอาวรณ์ละก็คงจะเป็นเรื่องนี้ ง่วงสุดๆแล้ว

  ด้วยเหตุนี้จะนอน พักผ่อน

  ถ้าจะเป็นแบบนี้ลพัฏอย่างน้อย ให้ฝันเห้นเอเธอร์น่ามีความสุขเถอะเว้ย ไอ้ห่าเอ้ย

  อ่า ทั่วทั่งร่างกายอ่อนล้าและเจ็บปวดเพราะอยู่จนดึก

◇

  พอตื่นขึ้นมา อยู่ภายในปราสาทที่ไม่รู้จักแล้ว

  จงอธิบายสถานการณ์นี้โดยย่อภายใน 100 คัวอักษรซะ ครับไม่ไหวหรอก จบแล้ว

  ไม่สิเอาจริงๆไม่เข้าใจจริงๆอะ

  อะไรน่ะ? ลักพาตัว? ถ้าแบบนั้นเป้นการลักพาตัวที่ค่อนข้างโอ่าจังนะ

  ตั้งแต่ต้นที่นี่มันที่ไหนกันล่ะ มีปราสาทแบบตะวันตกเช่นนี้ในญี่ปุ่นเหรอ?

  อะ ถ้าหากเป็นDreamland Land(TL//น่าจะเลี่ยงบาลีของคำว่าดิสนี่ย์แลนด์)ละก็ ถ้าจำไม่ผิดโรงแรมที่ดูเหมือนปราสาทก็มีอยู่นะ

  เอาเถอะแม้เป้นการลักพาตัวแต่ว่าถ้าหากเป็นการลักพาตัวแบบนี้ละก็ยินดียิ่งเลยนะ? เพียงแค่เปลี่ยนเป็นสภาพดีขึ้นจากปกติจากห้องอพาร์ตเม้นแคบๆเป็นปราสาทกว้างเท่านั้นเอง

  พอลงจากเตียงนุ่มๆพร้อมกับคิดเรื่องนั้น ก็รู้สึกตัวเรื่องที่มุมมองสายตายต่ำลงเป้นอย่างมาก

  อาเร๊ะ? ห้องนี้ไม่ว่าจะคิดยังไงก็ไม่ใช่ใหญ่เกินไปเหรอ? อย่างเฟอร์นเจอร์ขนาดมันแปลกๆ?

  อย่างเช่นกระจกบานนั้นมันใหญ่ขนาดนไหนกันนะ

[......โอะ? โอะ? โอ้ว~~~!?]

  เข้าไปใกล้ๆกระจก มีเสียงแปลกๆออกมา

  เป็นเสียงไพเราะเหมือนกับโปร่งใสและแหลมสูง ไม่ใช่เสียงของขั้นแน่นอน    

  แต่ว่าสิ่งนั้นเกิดขึ้นจากปากของชั้นไม่มีผิดแน่นอน และก็ที่อยู่ในกระจกก้ไม่ใช่ชั้นอีกด้วย   

  ผมสีน้ำผึ้งเปล่งประกายยาวถึงเอว ดวงตาสีเขียวสดใสเป้นกระกายราวกับอัญมณี 

  หน้าตาเพียบพร้อมราวกับตุ๊กตา เหมือนกับสร้างขึ้นด้วย CG หรืออะไรสักอย่าง

  นั่งไงไอ้นั่นน่ะ ไอ้ที่เป็นหัวข้อพูดคุยกันในรีเมคเกมRPGที่มีชื่อเสียงมีนางเอกถูกสร้างกระทั่งรูขุมชนและขนอ่อนตามร่างกาย รู้สึกแบบนั้นเลย

  อุว้าว ผิวสวยสุดๆ ไม่มีทั้งริ้วรอบทั้งตีนกา แม้แต่รูขุมชนและขนอ่อนตามร่างกายแม้จะมองแบบเต็มๆใกล้ๆก็มองไม่เห็นเลย 

  พอลองสัมผัสแก้มดู สัมผัสที่มือมันนุ่มดึ๋งๆขนาดตกใจเลย

  ไม่สิ ว่าแต่นี่น่ะ……อย่างที่คิดเป็นชั้นสินะ รู้สึกว่าพอชั้นขยับการเคลื่อนไหวของสาวน้อยในกระจกก็ขยับตามกันไม่ผิดเพี้ยน

  ว่าแต่เป้นสาวน้อยงั้นหรอครับ อย่างนั้นใช่ไหมครับ TSสินะครับเจ้าใจครับ

  แต่ว่าข้างในคือชั้นใครจะได้ประโยชน์กันล่ะ เรื่องนี้จะทำยังไงดีล่ะ

  อุตส่าเป็นสาวน้อยแสนสวยสุดยอดทั้งทีแต่ว่าข้างในดันเป็นแบบนี้นความปมรารถนาอันเร่าร้องมันดับวูบเ็นลงใช่ไหมล่ะ

  ที่บอกว่าเป็นสาวน้อยแสนสวยเนียรูปลักษณ์ภายนอหกมันใช่อยู่หรอกแต่ว่าข้างในก็เป็นเรื่องใหญ่นะ

  อย่างสาวน้อยแสนสวยที่ปรากฎอย่างไม่คีรบองค์ประกอบแม้จะเหลือบเห็นกางเกงในก็จะถูกผู้อ่านบอกว่า [เหลือบเห้นกางเกงในไม่ดีใจหรอก] มันคือจุดบกพร่องไง

  ถึงอย่างนั้นแต่ว่าปราสาทนี้……พอมองดูดีๆเหมือนไม่เหมือนเคยเห็นมาก่อนนะ……

  ยังไงไม่รู้แต่ว่า บางทีคิดว่าคล้ายกับปราสาทของนักบุญที่ปรากฎใน [ดอกไม้ร่วงหล่นแห่งนิรันดร] ประมาณนั้นแหละ

  โอเคๆๆ อ่านมาแล้วละ

  สิ่งนี้หรือก็คือไอ้นั่นสินะ? ชั้นใอตอนนี้ กำลังมองเห้นฝันอยู่ในดอกไม้ร่วงหล่นแห่งนิรันดรกระมัง?

  

  แล้วก็……ใบหน้างดงามเปล่งกระกายพร้อมกับความอ่อนเยาว์นี้ ออร่านักบุญกับพลังการดึงดูดใจที่ล้นทะลักออกมาเพียงแค่รูปลักษณ์ภายนอก

   ไม่ผิดแน่นอน นี่คือนางเอกที่น่ารักราวกับความฝันใน [ดอกไม้ร่วงหล่นแห่งนิรันดร] ที่เล่นก่อนที่จะนอน เป็นรูปลักษณ์ในสมัยวัยเยาว์ของเอเธอร์น่ากระมัง

  2Dกลายเป็น3Dเพราะงั้นบอกตามตรงยากที่จะเข้าใจแต่ว่า อย่างสาวน้อยแสนสวยขนดานี้นึกไม่ออกเลยนอกจากนางเอกหลัก

  สีผมกับตาต่างกันแต่ว่า เรื่องนั้นเป็นความคลาดเคลื่อนไง

  อย่างตัวลครในเกมเนี่ยไม่ใช่เรื่องแปลกใหม่แต่อย่างใดอย่างการตั้งค่าสีผมแตกต่างกัน

  ถ้าให้ยกตัวอย่างละก็มีไอ้ที่ทั้งที่ในการตั้งค่าเป้นผมสีดำแต่ว่าในภาพไม่ว่ามองยังไงก็ผมสีฟ้าอยู่ด้วยเหมือนกัน แม้ในภาพจะเป้นสีชมพูเอยสีเขียวเอยแต่ว่า เนื่องด้วยการตั้งค่าที่จริงแล้วไม่ได้สีแบบนั้นแต่การที่ผู้เล่นทำทำเป็นสีแบบนั้นเพื่อให้มองเห็นแยกแยะได้ง่ายขึ้นก็มีอยู่

  ใบหน้าก็รู้สึกว่าต่างกันอะไรสักอย่างแต่ เอาเถอะถ้าหาก2Dกลายเป็น3Dละก็สิ่งนั้นคงจะแตกต่างกันมั้ง

  อย่างนี้นี่เองๆ? สิ่งนี้น่ะหรือก็คือความปรารถนาของชั้นส่งไปถึงแล้วงั้นเหรอ?

  คิดว่าจะทำให้เห็นฝันที่เอเธอร์น่ามีความสุขแต่ว่า จงเป็นมีความสุขด้วยสิ่งนี้

  วิธีที่เอเธอร์น่าจะมีความสุข……สิ่งนั้นคือการที่ตัวชั้นเองกลายเป็นเอเธอร์น่า……

  โห-หือ?  หืม แหล่ม

  เอาละ อุตส่าทำได้แล้วทั้งทีนะ

  มีความสนใจสิ่งที่เรียกว่าความรู้สึกของสาวน้อยแสนสวยอยู่เพราะงั้น ถือโอกาสนี้ดื่มด่ำเต็มที่กับชีวิตสาวน้อยแสนสวยกันเถอะ

  ปล่อยไว้แบบนี้ตลอดไปอย่างที่คิดจริงๆมันเป็นปัญหาและในท้ายที่สุดแล้วชั้นน่ะอย่างที่คิดจริงอยากจะเป็นไอ้เจ้านั่นแต่ว่า อย่างน้อยก็คิดว่าการเป็นแบบนี้ก้ไม่เลวนัก 

  อะ แต่ว่าอย่างการจูบหรือถูกไอ้เจ้านั่นโอบกอดคือ No Thank you แน่นอน  

  แม้ชั้นจะเปลี่ยนไปไปแค่ไหนก็ตามแต่ว่ามุมมองหลักของคือไม่เปลี่ยนแปลงหรอกเพราะงั้น ไม่อยากเห็นของสกปรกแบบนั้นหรอกจ้ะ

  เพียงแค่คิดถึงอะไรอย่างมีใบหน้าของผู้ชายกำลังแผ่ขยายเต็มวิสัยทัศน์และกำลังจูบอยู่เท่านั้นก็ขยะแขยงมากละจ๊ะ แหวะ!

  เอาเถอะ โอเคมั้ง ลุยกันเถอะ

  ชั้นกลายเป็นเอเธอร์น่าและจะนำทางเอเธอร์ไปสู่แฮปปี้เอนด์ให้ดูเอง!

  และก็พอจบลงแล้วจะคืนร่างกายให้!

  พอตัดสินใจเช่นนั้นแล้วก้มีคนที่ดูเหมือนจะเป็นหัวหน้าพ่อบ้านเข้ามา เรียกชั้นของชั้น

[อะ ตื่นแล้วเหรอครับ ท่านเอลรีเซ่]

-เวรเอ้ย~~~~! เป็นฝ่ายตัวปลอมอ่า~~~!!